Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Erbo-di-niero
Pulicaria vulgaris
Asteraceae Compositae
Noms en français : Pulicaire commune
, Herbe de saint Roch.
Descripcioun :L'erbo-di-niero es uno planto que trachis dins li mueio e qu'èi devengudo proun raro. Sèmblo à l'erbo-de-Sant-Ro, Pulicaria dysenterica, en pu pichoto, mai emé mai de flour (coumpausado). Au contro qu'aquesto darriero qu'èi renadivo, es uno planto de l'an.
Usanço :L'erbo-di-niero sèr desempièi proun de tèms à tua la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero. Theodorus Priscianus, mege dóu siècle IVen, ié dis Pulicularia herba (dins Rerum medicarum libri IV). Mai coume es uno planto proutegido sara pas trop poussible de l'acampa.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Remarco : Meno aparado
Liò : Mueio
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Pulicaria vulgaris Gaertn., 1791